Խորհրդային ֆուտբոլի ֆենոմենը, որը փոխեց խաղի մակարդակը ոչ միայն Հայկական և Ադրբեջանական ԽՍՀ-ում, այլև ամբողջ Միությունում։
Էդուարդ Մարկարով, ԽՍՀՄ վաստակավոր սպորտի վարպետ, Հայաստանի վաստակավոր մարզիչ, աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր, ԽՍՀՄ չեմպիոն, ԽՍՀՄ գավաթի կրկնակի դափնեկիր, Գրիգորի Ֆեդոտովի խորհրդանշական ակումբի անդամ։
Հենց Մարկարովի տաղանդի շնորհիվ 1966 թվականը դարձավ բաքվի «Նեֆտչի»-ի հաղթանակի տարի, որը երրորդ տեղը գրավեց համամիութենական առաջնությունում։ Էդուարդ Մարկարովը բերում է առաջին և վերջին մեդալը ադրբեջանական ֆուտբոլի համար համամիութենական մրցումներում։
Մարկարովի տաղանդի շնորհիվ երևանյան «Արարատը» դարձավ ԽՍՀՄ չեմպիոն 1973 թվականին, իսկ դրանից առաջ նվաճեց ԽՍՀՄ գավաթը։ Մարկարովը դարձավ երկու գոլի և հաղթական գոլի հեղինակ «Զենիթի» հետ եզրափակիչ խաղում։ Այդ օրը ոչ միայն «Հրազդան» ստադիոնը թնդաց, որը լցված էր 70,000 հանդիսատեսով, այլև ամբողջ հանրապետությունը։
Էդուարդ Մարկարովը առաջին հայն էր ԽՍՀՄ-ից, որը մասնակցել է ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությանը։ Առաջնությունը տեղի ունեցավ Անգլիայում 1966 թվականին, որտեղ ԽՍՀՄ հավաքականը երրորդ տեղը գրավեց։ Նշենք, որ դա լավագույն արդյունքն էր ԽՍՀՄ հավաքականի համար աշխարհի առաջնություններում XX դարում։
Մենք ուզում ենք ավելացնել, որ նա իսկապես խորհրդային ֆուտբոլի մեծ լեգենդ է։ Մարդ, ով հետք է թողել երկու խորհրդային հանրապետություններում և ամբողջ Միությունում։ Նրա շնորհիվ «Արարատը» և «Նեֆտչին» հասան այնպիսի արդյունքների, որոնցով հպարտանում էին խորհրդային մարդիկ։
