Խոսքը վերաբերում է տաղանդավոր սովետական ֆուտբոլիստ Արկադի Անդրեասյանին, ով զարմացնում էր բոլորին իր յուրահատուկ խաղային ոճով՝ առանց գնդակին նայելու:
Անդրեասյանը՝ "Արարատ" ֆուտբոլային ակումբի լեգենդ: Նա դարձել է ԽՍՀՄ չեմպիոն, ԽՍՀՄ գավաթակիր և Մյունխենի 1972 թվականի Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր: Արկադին խաղում էր կիսապաշտպանի դիրքում և իր կարիերայի մեծ մասը անցկացրել է "Արարատ" ակումբում:
1969-1978 թվականներին Անդրեասյանը "Արարատ"-ի կազմում անցկացրել է 242 խաղ և խփել 62 գոլ, ցուցադրելով իր ժամանակների համար բացառիկ արդյունավետություն: "Արարատ"-ի կազմում նա 1973 թվականին հաղթել է ԽՍՀՄ առաջնությունում և երկու անգամ դարձել ԽՍՀՄ գավաթակիր՝ 1973 և 1975 թվականներին:
Այդ ժամանակների բազմաթիվ ֆուտբոլիստներ զարմանում էին Արկադիի մարզական որակներով: Նա կարողանում էր գնդակը վարել՝ առանց նրան նայելու, ինչը նրան աներևակայելի բարդացնում էր մրցակիցների համար: Նրա դրիբլինգը ֆենոմենալ էր, և գնդակը կարծես կպած էր նրա ոտքին:
Անդրեասյանը ունիվերսալ խաղացող էր՝ բացի կիսապաշտպանությունից, նա կարողանում էր հաջողությամբ խաղալ նաև պաշտպանության դիրքում: Նրա գնդակին չնայելու ունակությունը մեծ առավելություն էր տալիս դաշտի տեսողության մեջ, դարձնելով նրան խաղի տերը:
Բոլորը հիշում են "Հրազդան" մարզադաշտում լեգենդար հանդիպումը, երբ երևանյան "Արարատ"-ը ԽՍՀՄ օլիմպիական հավաքականի կազմում Եվրոպայի գոտու 1-ին խմբի 2-րդ փուլի ընտրական խաղում հանդիպեց Ֆրանսիայի հավաքականի հետ: Երկու հիանալի գոլերի հեղինակ դարձավ Արկադի Անդրեասյանը, ով միշտ կմնա սովետական ֆուտբոլի պատմության մեջ:
